Çok düşünceli olmak,ince fikirli olmak her zaman iyi midir?
Bence kesinlikle değil.
Buna diğergamlık da denmekte.
Her zaman kendi isteklerimizden, çıkarlarımızdan önce ön plana başkalarını koymak sağlıklı bir hareket değil ve bize bir getiri sağlamıyor.
Böyle konuşsam bile bunu en çok yapanlardan biriyim.
O kadar çok yaptım ve o kadar çok budan vageçmem gerektiğini anladım ki ama sonuç tabi ki tam anlamıyla bu davranıştan,bu özellikten vazgeçebilmiş değilim.
Tabir-i caizse buna saflık da diyebilir miyiz?
Herkes bunu hayatında bir kez bile olsa yaşamıştır eminim.
Siz çok ince düşünerek hareket edersiniz ama o da ne kimse bunu görmüyor,kimse sizin için aynı davranışı yapmıyor.
Böyle kendini salak yerine konmuş gibi hisseder insan.hele bir de yüzümüzün aldığı bi ifade vardır 'nasıl yaa' der gibi:)
Tabi ki bencil olalım demiyorum ama kendi isteklerimizi de hiçe saymak ne kadar doğru olabilir ki...
Mesela bir keresinde arkadaşımla ilk kez ev tutacağımız zamanlardı.
Emlakçı bi ev gezdirdi biz beğenmedik ama beğenmedik de diyemedik.
Ertesi gün adamı arayıp biz tutmayacağız dememiz lazım böyle kara kara düşünüyoruz nasıl söylesek ayıp olmadan diye.
Baya bi düşündük ama:)
Adam beni arıyor tam o sırada 'ay şimdi nasıl söyleyeceğim 'diyorum arkadaşa neyse açtım telefonu.
Adam çat diye ev sahibi öğrenci istemiyor size veremicez evi başka bulun artık dedi.
Hiç bişey diyemeden de suratıma kapattı telefonu.
Böyle bi değişik oldum ya ne kadar düşünceli olmaya çalıştık bi de çok salağız yeaa falan dedik en son:)
Burdan anlaşılması gereken şey kendinden fazla kimseyi düşünme olmalıydı tabiki biz de bunu anladık ama tekrar buna benzer düşüncelilikler yapmadık mı sanki?
Hemde defalarca kez yaptık.
İnşallah birgün gelir de akıllanırız.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder