sığındığımız korkular

İnsanlar korkmuşlardı ve bir taşın arkasına saklandılar.
Oysa bilmiyorlardı ki o saklandıkları taş onların korkularıydı...
Bu iki cümle kendi içinde bir paradoks barındırıyor.
Tıpkı insanda olduğu gibi.
Korkuları var insanın,arkasına sığındığı...
İnsanın korktuğu şeyler vardır mutlaka.Korku nesnesinden korunmak için korku duygusunun ardına sığınırız.
Öyle farklı şeylerden korkar ki insan;
Bu bir hayvan,bir eşya,bir insan,bir duygu ve bunlar gibi birçokları olabilir.
Köpeklerden korkarız mesela.Kötü bir deneyim yaşadık belki de.
Herhangi bir yerde gördüğümüz bir köpek bize o duyguyu salar.O an korkarız o köpeği gördüğümüz anda çünkü köpek korkumuz vardır bizim.

 Bir zamanlar bir ilişkimiz olmuştu ve sonunda ise terkedildik değil mi?
Tekrar bir ilişkiye başlamaktan belki de biz şanssızlar olarak çok korkarız.
Peki neden?
Çünkü terkedildiğimizde çok üzüldük ve güven duygumuz sarsıldı.
Bu yüzden terkedilme korkusu oluştu içimizde.

Belki de bir sonrakinde bu tür bir sorun yaşamayacağız belki o köpek bize zarar vermeyecek ama bu riski almak yerine o korkunun arkasına saklanıp kendimizi koruduğumuzu sanarız.
Kötü bitecek ilişkilerden,zarar verecek olan hayvanlardan,eşyalardan...
Sonunu bilmeden,iyi mi kötü mü bilmeden saklanırız.

Saklandığımız o taş bize zarar veriyor.

Aslında korktuğumuz şey o taş...

O taşın ardına gizlenmek yerine çıkıp göz atmalıyız hayata.

Belki de çok güzel günler bizi beklemekte...