Bitince sıkıntı büyük ama...
Hele bir de sorunlu olarak bitmişse.
Söylenmek istenen ama söylenememiş sözler insanın içine oturur.
keşke şunu da söyleseydim deriz.Çünkü biliriz ki o son sözleri de söylesek içimiz rahatlayacak.
Tam olarak öyle olmuyor aslında işler...
Söylesen bile tüm herşeyin fazlasını bile söylesen insanın içinde bi burukluk kalıyor.
Sonrası da var tabi.O an bir rahatlama yaşasak bile sonrasında söylenen sözlerin verdiği ağırlık kalıyor.
Haklıyken haksız durumuna düşebiliyoruz.
Aslında tutsak ağzımızı ne güzel olacak bilemezsin.
Ben o söylemek istediğim sözleri de söyledim zamanında,susup gittiğim de oldu...
Bana susmak daha çok kazanç sağladı açıkçası.
Geçmişimi affettiğim de oldu hala bir suçlu aradığım da oldu.
O bitmeyen nefretimizin bize bir kazanç sağlamadığını gördüm ve vazgeçtim o nefretten de bir suçlu aramaktan da.
Önümüze bakmamak,yaşananları anımsamak kendimize yapacağımız en büyük kötülüklerden biri...
Ne yaşamış olursak olalım bu bizim hayatımızı mahvetmemeli.
Bir daha asla sevemeyecekmiş gibi hissettiğimiz olmuştur mutlaka ama insan kalbi sevmek için yaratıldı ve öyle güzel seviyorsun ki.
Ve bunun için yıllar geçmesine gerek yok öyle güzel seversin ki hemde iki üç belki on kez daha seversin.
O zamanlarda da geçmişteki o bir daha sevemeyeceğim korkuna güler geçersin:)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder